Paul Roosenstein
Koog aan de Zaan
In 2008 ben ik terecht gekomen bij het Zaans Grafisch Collectief. Al een tijdje jeukten mijn vingers om iets “creatiefs” te doen. Ik wist alleen niet zo goed wat en om dat uit te zoeken volgde ik een oriëntatie-cursus bij Fluxus in Zaandam. Zes technieken in twaalf lessen: acryl, olieverf, portret, stilleven, lino en etsen. Op de donderdagavond aan de Klaas Katerstraat in Zaandam. Van sommige technieken bracht ik niets terecht, lino en etsen daarentegen trokken direct. Mijn eerste lino was een portret:
Het toeval wilde dat op dezelfde donderdagavond verderop in de gang in een lokaal een club mensen aan de gang was met lino en etsen. In de pauze van de oriëntatie-cursus ging ik daar altijd even kijken om te zien wat er gebeurde, en toen de 12 lessen daarvan om waren was het een logische stap verder te gaan met lino en etsen. Ongemerkt kwam ik zo bij het Zaans Grafisch Collectief terecht.
In de beginperiode ben ik vooral gaan etsen. In de loop der jaren is dat verschoven naar lino, mede geïnspireerd door Peter Sanders. Hij maakt lino’s met meerdere kleuren volgens een bepaalde werkwijze. Daarnaast “ontdekte” ik na een bezoek aan museum Het Schip in Amsterdam de Amsterdamse School. Ik was geraakt door de onverwachte en speelse vormen van de gebouwen die de architecten van deze stroming begin 20e eeuw maakten. Ik maakte gebruik van de vormen en vlakverdelingen die je in deze gebouwen terug ziet. Het eerste gebouw waar ik zo een lino van maakte is De Dageraad:
Na een paar werken te hebben gemaakt met Amsterdamse School als thema ben ik op zoek gegaan naar andere onderwerpen. Zo heb ik een serie van favoriete muzikanten gemaakt, Amsterdamse poppodia, treinstations en andere architectuur dan de Amsterdamse School.